எங்கள் குழு ஒவ்வொரு ஆண்டும் அமெரிக்கா, ஐரோப்பா மற்றும் ஆசியா முழுவதும் 1000 அறிவியல் சங்கங்களின் ஆதரவுடன் 3000+ உலகளாவிய மாநாட்டுத் தொடர் நிகழ்வுகளை ஏற்பாடு செய்து 700+ திறந்த அணுகல் இதழ்களை வெளியிடுகிறது, இதில் 50000 க்கும் மேற்பட்ட தலைசிறந்த ஆளுமைகள், புகழ்பெற்ற விஞ்ஞானிகள் ஆசிரியர் குழு உறுப்பினர்களாக உள்ளனர்.
அதிக வாசகர்கள் மற்றும் மேற்கோள்களைப் பெறும் திறந்த அணுகல் இதழ்கள்
700 இதழ்கள் மற்றும் 15,000,000 வாசகர்கள் ஒவ்வொரு பத்திரிகையும் 25,000+ வாசகர்களைப் பெறுகிறது
David Kieser, Tony CA Poole, Mike Jennings, Kim Parker, Sandra CJ Kieser, Jules A Kieser and Jean-Claude Theis
The determination of osteocyte viability is essential in bone research and clinical practice; however its determination at the time of sampling, without disruption of the bone matrix is difficult. The current clinical histological diagnosis of osteonecrosis requires the identification of empty osteocyte lacunae, which may take up to 4 weeks to completely develop. The aim of this study was to assess the efficacy of 5-chloromethylfluorescein diacetate (CMFDA) and ethidium homodimer-1 (EthD-1) to stain osteocyte viability at the time of sampling without disrupting the bony architecture in a sheep model. The methods involved harvesting adult sheep femoral and tibial mid-diaphyseal bone and staining 1 cm thick samples with different concentrations of CMFDA and EthD-1 for varying durations at different temperatures. Osteocyte viability and the effect on background staining were assessed. The results show that CMFDA and EthD-1 can successfully stain for osteocyte viability in situ at the time of sampling without destruction of the bone matrix. Optimal staining is achieved with a concentration of 2.5 μl CMFDA (25 μmol) and 5 μl EthD-1 (10 μmol) to 1ml DMEM (Dulbecco's modified Eagle's medium) for a duration of 4 hours at 4oC. These intermediate stain concentrations, low temperatures and short incubation periods limit background staining. We conclude that in contrast to analysing for empty osteocyte lacunae, CMFDA and EthD-1 can stain osteocytes for their viability from the time of injury and thus may aid in an earlier and more precise diagnosis of the percentage of osteocyte necrosis.