எங்கள் குழு ஒவ்வொரு ஆண்டும் அமெரிக்கா, ஐரோப்பா மற்றும் ஆசியா முழுவதும் 1000 அறிவியல் சங்கங்களின் ஆதரவுடன் 3000+ உலகளாவிய மாநாட்டுத் தொடர் நிகழ்வுகளை ஏற்பாடு செய்து 700+ திறந்த அணுகல் இதழ்களை வெளியிடுகிறது, இதில் 50000 க்கும் மேற்பட்ட தலைசிறந்த ஆளுமைகள், புகழ்பெற்ற விஞ்ஞானிகள் ஆசிரியர் குழு உறுப்பினர்களாக உள்ளனர்.
அதிக வாசகர்கள் மற்றும் மேற்கோள்களைப் பெறும் திறந்த அணுகல் இதழ்கள்
700 இதழ்கள் மற்றும் 15,000,000 வாசகர்கள் ஒவ்வொரு பத்திரிகையும் 25,000+ வாசகர்களைப் பெறுகிறது
Simon McSweeney
The first metatarsophalangeal joint of the human foot may best be classified as an anatomically condyloid synovial juncture. This joint is primarily formed by the rounded head of the first metatarsal bone, in sequence with the shallow concavity of the base of the first proximal phalanx. Whilst there is no dorsal ligament supporting or stabilizing the first metatarsophalangeal joint, the structure is largely secured by both the adjoining collateral ligaments and the plantar metatarsal ligament respectively. The movements permitted at the first metatarsophalangeal joint are inclusive of flexion, extension, abduction and adduction. This articulation is particularly subjected to a significant amount of stress during the weight-bearing activity of human locomotion, and is consequently susceptible to the precipitated development of degenerative osteoarthritis through repetitive loading. Such a pathological sequence can elicit marked intra-articular pain and overall functional limitation capacity of the first metatarsophangeal joint. In reference to the disorder of first metatarsophalangeal joint osteoarthritis, commonly referred to as either hallux limitus or hallux rigidus, this review will scrutinize the differential diagnoses, predisposing factors, physical examination traits and clinical management of the condition accordingly.