எங்கள் குழு ஒவ்வொரு ஆண்டும் அமெரிக்கா, ஐரோப்பா மற்றும் ஆசியா முழுவதும் 1000 அறிவியல் சங்கங்களின் ஆதரவுடன் 3000+ உலகளாவிய மாநாட்டுத் தொடர் நிகழ்வுகளை ஏற்பாடு செய்து 700+ திறந்த அணுகல் இதழ்களை வெளியிடுகிறது, இதில் 50000 க்கும் மேற்பட்ட தலைசிறந்த ஆளுமைகள், புகழ்பெற்ற விஞ்ஞானிகள் ஆசிரியர் குழு உறுப்பினர்களாக உள்ளனர்.
அதிக வாசகர்கள் மற்றும் மேற்கோள்களைப் பெறும் திறந்த அணுகல் இதழ்கள்
700 இதழ்கள் மற்றும் 15,000,000 வாசகர்கள் ஒவ்வொரு பத்திரிகையும் 25,000+ வாசகர்களைப் பெறுகிறது
Simerjit Singh, Dinker R Pai and Chew Yuhhui
Diabetes Mellitus is known to have many complications and one of the most distressing is diabetic foot ulcer which affects 15% of people with diabetes. It puts enormous financial burden on the patient and the health care services, even though it is preventable. Diabetic foot ulcer is characterized by a classical triad of neuropathy, ischemia, and infection. Each of these has a multifactorial aetiopathogenesis. These factors are compounded by mechanical stress created by foot deformities. The most commonly used classification systems are the Wagner-Ulcer Classification system and the University of Texas Wound Classification. These classifications help to predict the outcome of this condition. Prevention of this condition is paramount to prevent long term morbidity and sometimes mortality. This can be achieved by patient self-awareness and emphasis on regular foot examinations during follow-up. Care of the diabetic foot should be multidisciplinary. Debridement, dressings and offloading are the pillars of local management. Simultaneous glycemic and infection control is also essential. Amputations are usually the treatment of last resort but occasionally can be considered early to allow for faster mobilization and rehabilitation. Causative factors like peripheral vasculopathy and neuropathy must also be appropriately treated.